SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 6Á jóladaginnFyrsta ljóðlína:Í upphafi var orðið fyrst
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.10
Viðm.ártal:≈ 1600
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Á jóladaginn
Annað evangelíum Jóh. j (1-14) Um eilífa Guðs sonar fæðing af föðurnum Með hymna lag 1. Í upphafi var orðið fyrsthjá Guði einum í dýrðarvist. Það orð var Guð, þess gættu víst, gjört er allt fyr hans kraft og list.
2. Hvað sem skapað er allt og eitt,án þess að gjört er ekki neitt. Í því var líknarlífið heitt, ljósið einneginn mönnum veitt.
3. Ljósið í myrkrum skært að skein,skaða það ekki myrkur nein. Jóhannes nefni eg sendisvein, sá kom með skýra vitnisgrein.
4. Af Guði sendist sá góði mannsem glöggt um ljósið vitna kann, að allir trúi, en ei var hann það eðla ljós sem lífga vann.
5. Það sanna ljós þann ljóma ber,lýsir öllum í heimi hér. Í heiminum var hvað hann ei sér, heimurinn fyr það gjörður er.
6. Í eign sína kom sólin sú,síst meðtóku hann eigin hjú. Þeir hann meðtóku þá og nú, þeim gaf hann arf fyrir sanna trú.
7. Ekki þeim sem af ættarsnilld,ei holdsins girnd né mannsins vild, heldur þeim sem Guðs gæska mild gefur þann burð fyrir náðarskyld.
8. Orðið var hold og hjá oss býr,hefur oss birst þess virðing dýr eingetins sonar eins sem nýr eðliskraftur sá ódyggð flýr.
9. Af föðurnum getinn, fylldur dáð,frábærri tryggð og allri náð, hvör að best geymir sannleiks sáð, sé honum dýrð um loft og láð.
10. Góði Jesú, vor Guð og mann,gleð eg mig nú við kærleik þann sem föður þíns elskan upp á fann orð hans og náð svo til mín rann.
11. Sólin réttlætis, send þú mérþað sæta ljós sem skín af þér, synda myrkrum og villu ver vor náttúran því saurguð er. |