A 053 - Hymn. Magno salutis gaudio, sem plagast að syngja á pálmasunnudag | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

A 053 - Hymn. Magno salutis gaudio, sem plagast að syngja á pálmasunnudag

Fyrsta ljóðlína:Hæsta hjálpræðis fögnuðe
bls.xxxj-xxxij
Bragarháttur:Hymnalag: aukin stafhenda
Viðm.ártal:≈ 1575

Skýringar

Sálmurinn er einnig í sb. 1619, bl. 31; grallara 1607 (viðauka) og öllum gröllurum síðan og í s-msb. 1742. Sálmurinn er þýðing á latneska sálminum „magno salutis gaudio“, sem eignaður hefur verið Gregoríusi páfa I (540-604). PEÓl telur líklegt af fyrirsögn að dæma að sálmurinn og lagið sé sótt í íslenskt eða norrænt breviarium og einnig að sálmurinn hafi áður staðið í Sálmabók Ólafs Hjaltasonar. Í sb. 1589 er sálmurinn aðeins 8 erindi en finnst lengri á latínu. (Sjá PEÓl: Upptök, bls. 86)
Hymn. Magno Salutis Gaudio,
sem plagast að syngja á pálm[a]sunnudag.
Má syngja eins og Rex Christe.

1.
Hæsta hjálpræðis fögnuðe
heimur allur nú kátur sé.
Lausnari allra, Kristur kær,
kvittaði syndir veraldar.

2.
Fám dögum fyrir páska kom
frelsarinn í Betaníam,
líknarfullur lífgaði þar
Lazarum sem fyrr grafinn var.

3.
Kristur við borð með sveinum sest.
Sú kom sem fór með smyrslin best.
Höfuð og fætur herrans þá
hreintrúuð smurði Máríá.

4.
Eins sem spáð stendur eftir það
ösnu og folann sækja bað.
Til Jerúsalem sat á þeim,
svo kom berliga kóngur heim.

5.
Auðmýkt sú var ósegjanlig
að Guð virtist svo lægja sig.
Heimsskapari og herra með
hógvær forlitnun asna reið.

6.
Olíugreinir göfugar
og grænan pálma fólkið bar.
Makliga Jesú móti gekk.
Miskunnarkóngs var koma þekk.

7.
Dýrlegt Hósanna sungu hæst:
Syni Davíðs sé tignin stærst.
Kristur blessaði kóngur er
kominn í nafni Drottins hér.

8.
Þrenning og eining sannri sé
sungin dýrð, heiður eilífe.
Guð föður, son og anda með
ætíð mest lofi mannkyneð.