Norðan frá hafi | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Norðan frá hafi

Fyrsta ljóðlína:Man ég einum mosasteini grænum
bls.245-246
Bragarháttur:Stuðlafall - frárímað, ferstiklað
Viðm.ártal:≈ 0

1.
Man ég einum mosasteini grænum
undir seinast sáumst við, —
sólin skein um lágnættið.
2.
Hún á öldum íshafs köldum reisti
glóðrauð tjöldin guðvefjar,
gylltan skjöld og hjálm hún bar.
3.
Djúpið svarta sveipað skarti glóði,
okkar hjarta' og huga vann
himins bjarta valkyrjan.
4.
Okkur báðum björtum spáði hún dögum,
yfir láð og lög hún bar
lengi þráðu vonirnar.
5.
Lögðu' á flótta frá oss ótti' og kvíði
felldi hljótt á hárin mín
heilög nóttin tárin sín.
6.
Hana grunað hafa mun, að stundum
verður unun elskunnar
andlátsstuna gæfunnar.
7.
Oft er síðan sól að víði hnigin, —
nú er blíði blóminn minn
burt með prýði' og ljómann sinn.
8.
En á hjarnið ískalt stjarna blikar,
svefns er varnar sorg og þrá, —
saklaust barn hún minnir á.
9.
Þá ég ljóðin læt mér hljóðum svala,
sorgaróð ég syng til þín,
systirin góða' og vinan mín.