Eg vænti, drottinn, eftir þér | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Eg vænti, drottinn, eftir þér

Fyrsta ljóðlína:Eg vænti, drottinn, eftir þér
bls.43–49
Bragarháttur:Níu línur (tvíliður) fer- og þríkvætt aBaBccddB
Viðm.ártal:≈ 1650
Flokkur:Sálmar

Skýringar

„Sálmur þessi myndar með upphafsorðum erindanna setninguna: „Eg veit minn endurlausnarinn lifir“ sem sótt er í 19. kafla Jobsbókar (Jb 19.25).“
Með tón: Óvinnannleg borg er vor Guð
1.
Eg vænti, drottinn, eftir þér
í minni hörmung langri
og bíð til þess þú bjargar mér
af beisku hjartans angri
sem á mig stríðir fast
og hvörn dag margfaldast.
Krossinn mig kremur hart,
kom þú, hjálpaðu snart
so linni stríðu strangri.
2.
Veit eg þú, drottinn, manst til mín
þá mótgangs tíminn stendur.
Feginn í allri freistni og pín
fel eg mig þér á hendur.
Nafn mitt vel þekkir þú,
*þess er eg fullviss nú.
Það er og skrifað inn
í handarlófann þinn.
Sigur er mér því sendur.
3.
Minn andi, drottinn, í þér gleðst,
til orðs þíns jafnan leita.
Af huggun mjúkri sálin seðst
sannleiksins fyrirheita.
Komið krossþjáðir hér,
Kristur sjálfur so tér,
alla eg y‹ð›ur mest
endurnæra vil best;
erfiði ei skal þreyta.
4.
Endurlausnarinn allra trúr,
aumir hvörs lækning fundu,
þessum mig leysir þrautum úr
á þægri hjálparstundu.
Þó holdinu þyki langt
þjáningarokið strangt
samt vertu sál mín hraust,
set á drottin þitt traust.
Hans mildiverkin mundu.
5.
Lifir minn Guð sem líf mér gaf,
líf mitt er í hans valdi,
lífskvölum sviptir lífi af
lífsbjörg minni viðhaldi.
Lifandi lífsins Guð,
líf mitt frelsi af nauð
lífs so eg lifi hér
að líf eilíft med þér
fái eg um allar aldir.
Amen.


Athugagreinar

Lesbrigði:
2.6 þess] þannig 1759, 127, 506, 1765, HK1770, 1773, 235, 208, 1724, 271, 238b, 1119, 181, 739, 879, 1976, 1536, 313. um þad 1529, 1337, 217. er] em 1759, 127, 506, 1765, HK1770, 1773, 235. eg] ÷ 271, 238b.
(Hallgrímur Pétursson: Ljóðmæli 3, bls. 43–49. Í útgáfunni er sálmurinn prentaður eftir Lbs 1529 4to, bls. 37–38. Hér er þeirri útgáfu fylgt orðrétt og vikið til einu orði í 2.6 eftir öðrum handritum eins og þar er gert)
Handrit: Fyrir utan aðalhandrit, Lbs 1529 4to, er sálmurinn varðbeittur í 16 handritum sem kunnugt er um, auk þess sem fyrstu fjórar línur hans eru tilfærðar af Jóni Sigurðssyni í JS 272 4to III. Þessi handrit eru: Lbs 271 4to, bls. 237–238; Lbs 217 8vo, bls. 8v–10v (óheilt); Lbs 238b 8vo, bls. 93–94; Lbs 506 8vo, bls. 153–154; Lbs 739 8vo, bls. 104–106; Lbs 1119 8vo, bls. 394–395; Lbs 1337 8vo, bl. 99v–100r; Lbs 1536 8vo, bl. 121v–122r; Lbs 1724 8vo, bls. 151–152; Lbs 1976 8vo, bls. 258–260; JS 272 4to III, bl. 619v (brot); JS 208 8vo, bls. 124–126; JS 235 8vo, bl. 169r–v; JS 313 8vo, bl. 209v–210v; ÍB 127 8vo, bls. 692–694; ÍB 181 8vo, bl. 59r–v, og ÍB 879 8vo, bls. 252–254.
Sálmurinn var fyrst prentaður í Hallgrímskveri 1759 og eru nokkur handritanna skrifuð fyrir þann tíma. Elst þeirra er vísast Lbs 1529 4to, skrifað af Halli Guðmundssyni skáldi, að líkindum á síðari hluta 17. aldar enda hefur það í útgáfunni verið valið sem aðaltexti.