SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 38Um háðung og brigsl sem Kristur leið á krossinumBálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Þeir sem að Kristí krossi senn
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.36v–37r
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Tón: Jesús, sem að oss frelsaði
1. Þeir, sem að Kristí krossi sennkomu og fram hjá gengu, hristu með háðung höfuðen, honum til brigslis fengu, heitorð sín hefði hann haldið lítt herrans musteri að brjóta, á þremur dögum annað nýtt efna með bygging fljóta.
2. Tveir lugu soddan falsmenn fyrstfyrir Kaífas dómi af því hafði það útborist eftir fjölmennis rómi. Þessir, þó hafi heyrt og séð herrans jarðteiknir fríðar, lygin þeim betur gafst um geð. Gengur so enn til víðar.
3. Öldungar landsins, fólkið flestog flokkur heiðinn stríðsmanna herrann vorn Jesúm hæddu mest með höfðingjum prestanna; sögðu: Ef ertu son Guðs kær, sá þig með krafti styður, kom þú hér, so það sjáum vær, sjálfur af krossi niður.
4. Hann, sá eð öðrum hefur hérhjálpað og læknað marga, megnar nú ekki að sönnu sér sjálfum úr neyð að bjarga. Soddan háðyrði, hróp og dár hlaut þá Jesús að líða. Stóð það yfir um stundir þrjár. Stutt var andláts að bíða.
5. Þá fram hjá Kristí krossi núkallsandi held eg ganga sem ekki af hjartans ást og trú elska hans pínu stranga, heilagleik sínum hrósa frí, við holdsins fýsn sig binda, síðan falla örvænting í eða forherðing synda.
6. Að þínum krossi, Kriste kær,kem eg sem einn framandi. Gef þú mér leyfi að ganga nær, geð mitt styrki þinn andi so eg hugleiði hvað til kom, háðung, brigslorð og pínu leiðstu, manngæsku mildin fróm, móti andláti þínu.
7. Sál mín og líf þær sæmdir hlautsjálfs Guðs musteri að heita í skírninni því eg þín að naut; það nam Guðs andi veita. Síðan hefur það syndin mörg sárlega gjört að brjóta. Holdsnáttúran mjög elskar örg athæfið heimsins ljóta.
8. Á þremur dögum þar á mótþví hét eg mörgu sinni með iðrun, trú og yfirbót aftur það bætast kynni. Æ, hvað veitir slíkt erfitt hér, efnin og dug vill þverra. Brigslið, sem til var búið mér, bar nú Jesús, minn herra.
9. Í velgengninni eg hrósa hátthraustleika trúarinnar. Í mótlætinu hún bilar brátt, brest finn eg stóran hennar. Enginn fullkominn á mér sést ávöxtur dyggða sætur. Bar því fyrir mig brigslið verst blessaður Jesús mætur.
10. Hjálpa læst eg með heilnæm ráðhinum sem illa breyta, sjálfs míns lýta þó síst fæ gáð; soddan má blindi heita. Mér var þar stærsta minnkun að, mátti háðyrðum kvíða. Burt tók nú Jesús bölið það, brigslin því vildi hann líða.
11. Jesú, í þínu andláteyfir þig brigslin dundu að so í friði önd mín sé á minni dauðastundu. Hæddur varstu af öllum, einn alla frá háðung leystir. Aldrei tapast sá nokkur neinn sem nafn þitt upp á treystir.
12. Nær sem hrekkvísra háðung nýhjartað mitt sárt vill stanga undir þinn kross eg feginn flý, fram hjá skal eigi ganga. Þar stend eg kyrr þó kalls og spé kveiki mér heims óblíða. Upp á þig, Jesú, einn eg sé. Allt vil eg með þér líða.
13. Fyrst þú varst hæddur, herra, þáharmakvöl leiðstu slíka so heiðri þig nú héðan í frá himnar og jörðin líka. Allir englar og öll heims mynd undir þitt vald sig hneigi. Og eg þar upp á, aum mannkind, amen af hjarta segi. |