SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 7Um vörn sankti Péturs og Malkus eyrasárBálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Lausnarans lærisveinar
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.8v--10r
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Með lag: Gæsku Guðs vér prísum
1. Lausnarans lærisveinarþá líta atburð þann og Júða athafnir einar, allir senn spurðu hann: Eigum vér ekki að slá óvinasveit með sverði so hér ei þyngra af verði? Sál mín, þar gjör að gá.
2. Ef þú áforma vildireitthvað sem vandi er á þarfleg ráð þiggja skyldir og þig vel fyrir sjá. Af því oftlega sker, sá sem er einn í ráðum, einn mætir skaða bráðum. Seint þá að iðrast er.
3. En með því mannleg viskaí mörgu náir skammt, á allt kann ekki að giska sem er þó vandasamt. Kost þann hinn besta kjós. Guðs orð fær sýnt og sannað hvað sé þér leyft eða bannað. Það skal þitt leiðarljós.
4. Pétur með svellu sinnisverð úr slíðrum dró, hans trúi eg bræðin brynni, og beint í flokkinn hjó. Malkus hlaut hér af tjón. Hann missti hið hægra eyra, höggið tók ekki meira. Þessi var biskups þjón.
5. Lausnarinn ljóst nam svara*lærisveinunum fyrst: Látið þessa fram fara frekast að sinni lyst. Pétri so sagði nú: Sverðdauða sá skal sekur sem sverð án leyfis tekur. Sverð slíðra, Símon, þú.
6. Meinar þú faðirinn mildimundi ei senda hér, ef eg þess óska vildi, engla til fylgdar mér fleiri en tólf fylkingar? Eða mun skylt eg ekki áskenktan kaleik drekki sem mér þó settur var?
7. So mun uppfyllast eigahvað er í ritning tjáð og síðan sannast mega hvað sést fyr löngu spáð. Svo eftir sermon þann eyrað þjónsins áhrærði sem áður Pétur særði og læknaði að heilu hann.
8. Sál mín, lærum og sjáummeð sannri hjartans lyst, tvenns slags sverðs glöggt við gáum, greina skal þar um fyrst. Sverð drottins dómarinn ber, sverð eigin hefndar annað sem öllum verður bannað. Það kennir Kristur hér.
9. Bið ég hér glöggt að gætir,góð valdstjórn heiðarlig, saklausan síst þú grætir né sjálfan meiðir þig. Virð sverð Guðs vandlætis. Blóð skaltu ei því banna, burt sníð þú grein lastanna, merk dæmi Móysis.
10. Þitt sverð, sem þitt er eigiðfyr þína eigin sök, skal ekki úr skeiðum dregið, skýr eru til þess rök. Jesús það bannar bert. Honum er skylt þú hlýðir, hógvær umberir, líðir það móti þér er gert.
11. Ræn ei Guð sínum réttiþví reiknast hefndin hans, valdstjórn til verndar setti víða um byggðir lands, ellegar að því gá: Sverð drottins, sem hér nefnist, sannlega á þér hefnist, tjón þitt tvefaldast þá.
12. Malkus sem missti eyramerkir þá alla frí sem orð Guðs ekki heyra, eiga þó kost á því. Heyrn er þeim hægri sljó. Vinstri hlust heilli halda, háð og spélni margfalda nóg geta numið þó.
13. Skálkamark mátti kallaMalkus hér fengi rétt. Á Guðs óvini alla auðkenni slíkt er sett, orð hans ei akta hér. Ég bið og jafnan segi: Jesú minn, láttu eigi þau merki sjást á mér.
14. Enn finnur þú hér framarfrelsarans dæmið best. Hörmungar hættusamar á honum lágu mest. Sitt traust þó setti hann á Guðs föðurs gæsku ríka. Gjörðu það, sál mín, líka ef kross þig henda kann.
15. Kvöl sína Jesús kallarkaleik áskenktan sér. Kross þinn og eymdir allar eins máttu nefna hér því drottinn drakk þér til fyrir þig þá hann píndist so þú, mín sál, ei týndist. Gjör honum gjarnan skil.
16. Þú mátt þig þar við hugga,hann þekkir veikleik manns, um þarftu ekki að ugga ádrykkjuskammtinn hans, vel þín vankvæði sér. Hið súrasta drakk hann sjálfur, sætari og minni en hálfur skenktur er skerfur þér.
17. Heift mína og hefndarnæmihefur þú, *Jesú, bætt. Mér gafst manngæskudæmi þá Malkum fékkstu grætt. Eg þarf og einnig við eyrað mitt læknað yrði so orð þitt heyri og virði. Þýðlega þess eg bið.
18. Hjálpa mér, herra sæli,að halda krossbikar minn so mig ei undan mæli né mögli um vilja þinn. Eg bið almætti þitt vorkynni minni veiki ef verða kann eg skeiki. Hresstu þá hjartað mitt. Athugagreinar
Amen
(Passíusálmar 1996, bls. 48–55) |