SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 15Um ráðstefnu prestanna yfir KristóBálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Mjög árla uppi vóru
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.17r--18r
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Skýringar
Tón: Krists er koma fyr höndum
1. Mjög árla uppi vóruöldungar Júða senn, so til samfundar fóru, fyrstir þó kennimenn. Í ráðslag létu leiðast, líkar það öllum vel, hvörninn þeir gætu greiðast Guðs syni komið í hel.
2. Heimtu með heiftarlunduherrann vorn til sín brátt, orðsök því öngva fundu, allir senn mæltu hátt: Seg oss, ef ertu Kristur, einasti son Guðs sá. Græðarinn gæskulystur gaf andsvar þar upp á:
3. Þó eg það yður segiekki samt trúi þér, andsvarið mér og eigi ef eg spyr nokkurs hér. Mannsins son sjáið sitja senn hjá Guðs hægri hlið, í skýi mun einu vitja aftur með dýrðarsið.
4. Ertu Guðs son? þeir sögðu.Svaraði drottinn: Já. Djarfir þann dóm á lögðu: Dauða maður er sá. Upp stóðu strax að stundu, stríð þeim í hjarta brann, frelsarann fjötrum bundu, færðu Pílató hann.
5. Hér máttu, sál mín, sannaso gengur það til víst, ástundan illvirkjanna umhyggju vantar síst. Árla þeir blundi bregða, binda fast öll sín ráð, klóklega hrekkjum hegða hvör sem þess fengi gáð.
6. En þú sem átt að veraútvalinn drottins þjón, verk hans og vilja að gera og varast þitt sálartjón. Andvara öngvan hefur, umhyggjulítill sést, við glys heims gálaus sefur. Guð náði soddan brest.
7. Margir upp árla rísa,ei geta sofið vært, eftir auð heimsins hnýsa, holdsgagnið er þeim kært. Sálin í brjósti sofnuð sýnist að mestu dauð, til allra dyggða dofnuð sem drottinn helst þó bauð.
8. Forsjónarverkmenn vísirvíngarði drottins í fyrst þá dagsljóminn lýsir ljúft bið eg gái að því. Um sitt embætti hyggi, árla gjörð bænin sé, iðjulausir ei liggi í líkamans gjálífe.
9. Hatursmenn herrans vaka,hugsandi að gjöra tjón. Eftir því áttu að taka ef ertu hans tryggðaþjón. Viljir þú við þeim sporna og varast þeirra háð, árla dags alla morgna við orð Guðs haltu ráð.
10. Þenk nú í þínu hjarta,þar næst í annan stað, hvar um herrann réð kvarta, hyggja máttu þar að. Orðum hans ekki treystu illgjarnir Júðar þeir, úr spurning öngri leystu, æ því versnuðu meir.
11. Hvör trúir nú hart þó hótiherrann forhertum lýð? Allfæstir inna á móti iðranarsvörin blíð. Hirtingar hjálpa ekki, heimur versnandi fer. Blindleikinn trúi eg oss blekki, búið straff nálægt er.
12. Víst er eg veikur að trúa,veistu það, Jesú, best, frá syndum seinn að snúa, soddan mig angrar mest. Þó framast það eg megna þínum orðum eg vil treysta og gjarnan gegna. Gef þú mér náð þar til.
13. Mér er sem í eyrum hljómiúrskurður drottins sá, árla á efsta dómi upp þegar dauðir stá. Afsökun ei mun stoða, andsvör né spurningar. Sá stendur víst í voða sem verður sekur þar.
14. Hér er nú kostur að heyraherrann talandi í náð. Jesús opni mitt eyra so að því fengi eg gáð. Hógvær vors bata bíður, blessaður þessa tíð, annars heims er hann stríður öllum forhertum lýð.
15. Árla úrskurðinn lögðuá þig Gyðingar þó, Jesú, og sekan sögðu, seldu þig Pílató. Árla á efsta degi afsökun gildir sú, til dauða eg dæmist eigi, drottinn, þess minnist þú.
16. Árla dags uppvaknaðurætíð eg minnist þín. Jesú minn hjálparhraður, hugsa þú æ til mín. Árla á efsta dómi afsökun vertu mér. Minnstu þá, frelsarinn frómi, hvað fyrir mig leiðstu hér. Athugagreinar
Amen
(Sjá Passíusálmar 1996, bls. 83–87) |