Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 22Um krossfestingarhróp yfir KristóBálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Frá Heróde þá Kristur kom
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.24r--25r
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Tón: Faðir vor sem á himnum ert
1. Frá Heróde þá Kristur kómkallar Pílatus snjöllum róm Gyðingalýð og ljós gaf rök, lausnarinn hefði öngva sök, samþykkur væri og sér til þess sjálfur kóngurinn Heródess.
2. Sannlega drottinn sakleyseðsér, elskar bæði og styrkir með. Hjarta og munnur hvörs eins manns hlýtur að þjóna vilja hans. Málefnið gott fær góðan róm. Gæt þess, mín sál, og vertu fróm.
3. Siður Gyðinga sá var þá,sakamann einn þeir skyldu fá um páskatímann frá píslum frí, Pílatus átti að gegna því, í frelsisminning úr Egyptó. Aldrei bauð drottinn soddan þó.
4. Sjá til, mín sál, að siðvaninnsíst megi villa huga þinn, forðast honum að fylgja hér framar en Guðs orð leyfir þér. Góð minning öngva gjörir stoð, gilda skal meira drottins boð.
5. Pílatus Júðum sagði svo:Sjáið nú glöggt um kosti tvo. Eg býð hér Jesúm yður fram eða morðingjann Barrabam. Hann meinti yrði helst með því herrann frá dauða gefinn frí.
6. Þú fær nú glöggt af þessu séð,þar sem drottinn er ekki með í verki, áformi og vilja manns verða til einskis ráðin hans. Sérviska holdsins svikul er so sem Pílatum skeði hér.
7. Yfirmennirnir allra fyrstóskuðu að drottinn krossfestist. Almúgann so í annan stað eggjuðu mest að biðja um það. Barrabas útlausn skyldi ske, skilinn Jesús frá lífi sé.
8. Veraldar dæmin varast skalt.Voga þú ekki að gjöra það allt sem höfðingjarnir hafast að þó heimurinn kalli loflegt það. Þá blindur leiðir blindan hér báðum þeim hætt við falli er.
9. Hvör þig eggjar á illverk bráð,aldrei gakktu með þeim í ráð. Vinn þú það ei fyrir metorð manns að missa Guðs náð og vinskap hans. Hvörugur annars bætir böl þó báðir rati í straff og kvöl.
10. Yfirmönnunum er því vant,undirsátarnir hnýsa grannt eftir því sem fyr augun ber, auðnæmast þó hið vonda er. Hvað höfðingjarnir hafast að hinir meina sér leyfist það.
11. Ill eftirdæmi á alla greineru samlíkt við mylnustein. Viljir þú vera af fári frjáls festu hann aldrei þér við háls. Í Guðs ótta frá þér glæpum hrind, góð vertu öðrum fyrirmynd.
12. Húsfrú Pílatí holl gaf ráð.Hefði hann betur að því gáð. Góðar kvinnur þess gæti mest, gjarnan ástundi dæmin best. Abígail fær æru og sæmd, illa Jessabel verður ræmd.
13. Set eg það nú í sinni mér,sæti Jesú, að gá að þér. Allir hrópuðu allt um kring yfir þig dauða og krossfesting. Sem lamb meinlausast þagðir þú. Þar af stendur mér huggun trú.
14. Lögmálsins bölvan bitur og sterk,banvænn djöfull og öll mín verk þó hrópa vilji nú hvört um sig hefnd og fordæming yfir þig, nýt eg, minn Jesú, þín í því, frá þeirra klögun verð eg frí.
15. Áfellisdómsins ógnahróp,ystu myrkranna vein og óp aldrei mun koma að eyrum mín. Eyrun blessuð því heyrðu þín kalls og háreysti kringum þig, frá kvöl og angist það frelsti mig.
16. Hrópar nú yfir mér himinn og jörðhelgun, frið, náð og sáttargjörð. Hvört sem eg geng nú út eða inn í þínu nafni, Jesú minn, bænarhróp mitt í hreinni trú himneskum Guði þóknast nú.
17. En þér til heiðurs allan tíðenglar drottins og kristnin fríð hrópar nú bæði á himni og jörð hósanna, lof og þakkargjörð. Amen segir og upp á það önd mín glaðvær í hvörjum stað. Athugagreinar
Amen
(Sjá Passíusálmar 1996, bls. 110–115) |
