Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Til Stephans G. StephanssonarFyrsta ljóðlína:Óravegu láðs og lagar
Höfundur:Indriði Þórkelsson á Fjalli
Heimild:Indriði Þórkelsson: Baugabrot. bls.192
Viðm.ártal:≈ 1925
Tímasetning:1917
1. Óravegu láðs og lagarlýstu bjartir júnídagar honum sem í hróðri glöggvast hefir skýrt frá þeim. Þeim sem aftur allra snöggvast er nú kominn heim.
2. Minni forn að telja og tínatil að finna móður sína þá, er eirir enn á floti ysta reginhaf, og sem honum krakka í koti kossinn fyrsta gaf.
3. Eitt gat lyginn sagt með sanni:„Sá varð busi að drjúgum manni.“ Slíkt hið sama: „Fyrstu fetin framar honum rann, Nú er ég aftur einskis metinn, öllum fremri hann.“
4. Ef svo nefndi hann guð og gæfu,get ég þetta minni hæfu. Er þó rétt, að erfðum fékk hann eðli gott og rót. Og er kaldan Kjalveg gekk hann kraft og þroskabót.
5. Kjalveg þann er kjarki lyftir,Kjalveg þann er heimum skiptir. Veg sem eflt fær eðlisknáa, aðra að fullu kyrkt. Leið sem getur þokan þráa þrítug-nætta byrgt.
6. Fór að heiman fangasnauður,fólst í hverju taki auður. Þor og vilji, þau hafa dregið þrautahlassið mest. Hjartans gull í gangmynt slegið greiddi för hans best.
7. Þéttur í skapi, þungur í vöfum,þrár í sóknum, harður í kröfum. Strangur og vandur við sitt eigið vísna- og háttalag. Þrótt í líf og ljóð gat hlegið lúans höfuðdag!
8. Verið hefir á ferð og flugifjalls og sléttu ofurhugi, sá víst oft á svaðilferðum sólhvörf tvenn g þrenn. Lyftir stoltur höfði og herðum hátt yfir stærðarmenn.
9. Hans er vegur úr vanda brotinn,valdsmannstign í listum hlotin. Um hann Stephan allir tala og hans ljóðin snjöll: Vébönd þandi hann vorra dala vestur í Klettafjöll.
10. Aldrei verður hann andalúinn,æ til nýrra starfa búinn. Veit ég hefir verið löngum við hann lullað þó. Aldrei vannst hann seiðingssöngum svefnsins: „Korr í ró.“
11. Notað hefir nótt og daganorrænn – vestrænn sonur Braga. Tveggja heima samfellt sungið söng á hæstu burst, oddum hvassra örva stungið inn í læsta hlust.
12. Svo menn urðu að vakna og vaka,vökuskarfi móti að taka. Margra hefir Stephans staka stolið næturfrið. Fleiri í draumi fram og til baka flutt um Edens hlið.
13. Ýmsa hefir hann sært til saka!Sár og benjar þeirra flaka er hæst um trú og kærleik kvaka en kúga á laun og snið. Þurrir höfuðhluti taka hinna er berja á svið.
14. Öllum vill á kaldan klakakoma er rétti og sannleik þjaka. Öllu vill hann illu stjaka, ýta og róta við. Sjálf fær dyggðin dauðaspaka dræmings frið og grið. – – –
15. Rétt til þín við þykjumst hafa,þó er meiri hinna krafa sem þér mót of sævar klökkum seilast höndum tveim. Far því vel og vafinn þökkum vestur á bóginn heim.
16. Vegaþrautir láðs og lagarlétti mildir haustsins dagar snilling mannvits, máls og óðar, með sinn djúpa hreim. Boðsgesti allrar Íslandsþjóðar austanmegin, heim. Athugagreinar |
