Hér þó reynir: Hatur mest

Guðrún Hallsdóttir, kona Kvæða-Ketils Eyjólfssonar, átti von á öðru barni sínu, Natani, og dreymir að hún þóttist vera klædd í hátíðaföt sín og að neðan á samfellunni væri blómstursaumsband og vísan letruð á það með skýru letri. Þóttist hún lesa vísuna tvisvar og kunni hana síðan. Hún var ekki skáldmælt og fannst henni því meira um þetta.