Mín er Kristín mesta gull

Kristín Pálsdóttir(Gilsbakka-Kristín) var eitt sinn í Rauðsgilsrétt. Kristín var rómuð fyrir krafta og dugnað en þótti sopinn góður. Var drykkjuslark mikið í réttinni og var Kristín þar fremst í flokki. Um kvöldið leituðu réttarmenn á bæina í nágrenninu. Á bæ þeim, sem Kristínu bar að, var kominn Lúðvík Blöndal(sonur Björns sýslumanns í Hvammi), drykkjumaður mikill, en hagyrðingur góður. Gerðust þau Kristín svo aðsúgsmikil, að það ráð var tekið að byrja þau inni í húsi nokkru og láta þau dúsa þar um nóttina. Kvað Lúðvík þar vísur nokkrar og á fyrri vísan að vera ein þeirra.
En seinni vísan virðist önnur gerð vísunnar. Er flaskan þar höfð í stað konunnar. Ekki er auðið að segja hvor útgáfan er eldri en sú síðari er skáldleg á ekki síðri rétt.