Mikið er hvað margir lofa ann

Vísuna gerði Jóhannes um prest nokkurn, miðlungi vel þokkaðan, er þótti fjárplógsmaður hinn mesti, Hlýddi höfundur á tal tal manna í öðru héraði, þar sem klerkur var lítt þekktur nema af afspurn og höfðu menn þar gott álit á honum. Kastaði höf. þá fram stökunni. 
Um sama prest og Jón nokkurn, er var klerki mjög fylgisamur og fylgdi honum nálega hvert sem hann fór, orti Jóhannes vísu þessa:
Þegar deyr sá drottins þjón
um dagana fáum þekkur
sálina eflaust eltir Jón
ofan í miðjar brekkur.

Úr hdr. IHJ
Maður nokkur hugðist fara með vísuna, en stytti hana talsvert:
Mikið er hve margir lofa´ ´ann
að ofan
menn sem aldrei hafa séð hann
að neðan.