Höf. kveður um Skörðin í sumarbúningi og svarar svo vísu Ingibjargar frá Valadal: Tíðum ýtum tjáist hörð/tapast hlýtur gleðin./Aumt er að ríða upp á Skörð/eru þau hvít og freðin.
Í fögrum hlíðum frjáls er hjörð
fjalls við þýða blæinn.
Yndi´ er að ríða upp á Skörð
á vorblíðan daginn.
