Faraó Golíat formenn tveir

Karl og kerling voru og norður í Eyjafirði og fóru börn þeirra til kirkju á páskadag, en hjónin voru heima. Þegar börnin komu frá kirkjunni spurði móðir þeirra hvað sungið hefði verið. Karlinn greip þá fram í og sagði:„Ætli það hafi hafi ekki verið gamla vanaversið:
Faraó, Golíat, formenn tveir,
fallegir piltar voru þeir;
þeir eltu kapalinn upp með á
og ofan með á, halelújá.“
Þá sagði kerlingin:„Guð gæfi þið væruð, börn, eins vel frædd í ykkar sáluhjálparefnum eins og hann faðir ykkar.“