Lyndir mér laukströnd
Bls.166
Lyndir mér laukströnd
lundhæg um kvöldstund,
hugurinn lifnar hjá henni.
Spönn velja víf kann,
vinn eg í hvert sinn
lófatak að ljá henni.
Vissan á eg vilkoss,
ef vers hefi eg til þess,
tölur mínar tjá henni.
Ör dafnar ást hýr,
ærunni þó kær,
meðan skemmta má henni.