Prestum hallar drykkju dá

Í Fjallkonunni segir: Prestar drukku alment á 17. og 18. öldinni; því segir séra Hallgrímr Pétrsson í „Lögbókarvísum„, að prestarnir lifi á brauði og brennivíni, og séra Þorlákr Þórarinsson kveðr seint á 18. öld. Sjá vísu. Hér er svo að skilja sem prestarnir hafi verið mestir drykkjumenn í þá daga og að bændrnir hafi tekið þann ósið eftir. Frá þessu tímabili mun sprottinn orðsháttrinn: „að éta sem hestr og drekka sem prestr“.