Leiðist mér að liggja hér í ljótum helli

    Hellir einn er vestan Dritvíkur þar Suðurbarði og Vesturbarði heita. Er það sagt að litlu síðar væru menn á ferð allskammt frá hellinum og heyrðu þeir að nokkuð lét í honum og var að heyra sem mælgi nokkra, en sagt er að einn eða tveir frá Helgafelli væru á skipi þessu; einn væri og sá er vingott ætti við dóttur bónda í Hólahólum er Narfi hét (aðrir nefna Jón). Þeir námunda hellinum fóru heyrðu nú kveðið í honum með alldimmri röddu vísu þessa:
Leiðist mér að liggja hér í ljótum helli;
betra er heima á Helgafelli
að   MEIRA ↲

    Hellir einn er vestan Dritvíkur þar Suðurbarði og Vesturbarði heita. Er það sagt að litlu síðar væru menn á ferð allskammt frá hellinum og heyrðu þeir að nokkuð lét í honum og var að heyra sem mælgi nokkra, en sagt er að einn eða tveir frá Helgafelli væru á skipi þessu; einn væri og sá er vingott ætti við dóttur bónda í Hólahólum er Narfi hét (aðrir nefna Jón). Þeir námunda hellinum fóru heyrðu nú kveðið í honum með alldimmri röddu vísu þessa:
Leiðist mér að liggja hér í ljótum helli;
betra er heima á Helgafelli
að hafa þar dans og glímuskelli.
     Þá kvað og annar svo þeir heyrðu glöggt og námu þegar:
Fer ég djúpt í fiskageim
fjarri hringasólum
þó ég sé dofinn dreg mig heim
til dóttur Narfa í Hólum.
    Hellismunninn liggur ofan á við. Var þá sagt að sum líkin ræki í hann í brimi miklu og sagt hann héti síðan Draugahellir.
    Sumir segja að þeir væru allir frá Helgafelli, ættu að sækja hey og drukknuðu á Kerlingarboða í hvítalogni. Var þeirra þá leitað. Áttu þá leitarmenn að heyra fyrri vísuna: Leiðist mér . . .  kveðna með dimmri röddu í hellinum á Hellisey og öll líkin ræki með stórflæði upp í hellinn.
Ísl þjóðs. I. bls. 294   ↑ MINNA