Löðrið dikar land upp á

Löðrið dikar land upp á,
lýra kvikar stofan;
aldan þykir heldur há,
hún rís mikið skerjum á.

Sjá Hann er svartur, svipillur,
og Hann er úfinn, alhvítur
og upphafsvísuna: Ekki eru tamir óðs við stjá