Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1278)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Erfiljóð um Rannveigu FilipusdótturFyrsta ljóðlína:Óttist ekki elli
Höfundur:Bjarni Thorarensen
Heimild:Um þjóðfræði mannslíkamans. bls.36
Viðm.ártal:≈ 1825
Óttist ekki elli
Ísalands meyjar þó fagra hýðið ið hvíta hrokkni og fölni og brúna logið í lampa ljósunum daprist og verði rósir vanga að visnuðum liljum. Því þá fatið fyrnist fellur það betur að limum og lætur skýrar í ljósi lögun hins innra fögur ásýnd gamals mun eptir sér skapa og ungdóms sléttleik æðri á það skrúðrósir grafa. Athugagreinar
Bókarhöf., ÞTóm., er að fjalla um fríðleika og segir:„Ég hef kynnst mörgu gömlu fólki með andlit mótuð af mildi og fegurð. Ekkert íslenskt skáld hefur lýst þessu fegur en Bjarni Thorarensen í erfiljóðinu um Rannveigu Filipusdóttur, d. 1825“
|
