SöfnÍslenskaNynorskEsperantoPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur (cookies) eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (725)
Afmæliskvæði (8)
Ástarljóð (8)
Baráttukvæði (2)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (7)
Eftirmæli (11)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (12)
Háðkvæði (5)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hindisvík (2)
Húnaþing (7)
Húnvetningar (6)
Hyllingarkvæði (3)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (2)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (47)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (30)
Strandir (2)
Söguljóð (10)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (2)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (12)
Ævikvæði (2)
KristallshrímFyrsta ljóðlína:Við göngum tvö um gulnaða haustsins jörð
Höfundur:Jónas Tryggvason
Viðm.ártal:≈ 1950
1. Við göngum tvö um gulnaða haustsins jörðÍ grasi tindrar döggin frá vori því er enn um himin ljómuðu léttfleyg ský ins ljósa morguns handan við bláan fjörð.
2. Við finnum bert, að afturkvæmt aldrei meirvið eigum á slóðir draumanna, þú og ég. Í fylgd með nóttu höldum við hvort sinn veg og húmið signir þá von, er í fang þess deyr.
3. Og kyrrðin ber að eyrum, sem orðlaust rímer ymja fjarlæg klukkunnar þungu högg en myrkur haustsins mynnist við kvöldsins dögg – að morgni hvílir hún stirnuð í kristallshrím. |
