Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1278)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Bærinn á eyrinniFyrsta ljóðlína:Fjörðurinn eyjanna fagur og ljómandi
Höfundur:Jón Guðmundsson Hólmakoti
Heimild:Súlur. bls.44. hefti 2005 bls.6-7
Viðm.ártal:≈ 1950
1. Fjörðurinn eyjanna fagur og ljómandiferðamenn heillar svo gleðin er hljómandi. Héraðið brosir með brekkum og grundunum blómstrandi hlíðum og gróandi lundunum. Bæirnir sviphreinir, bjartir og laðandi búendur frjálsir í sólgeislum baðandi. Vinna þeir djarfir með vakandi þorinu vaxandi krafti í sérhverju sporinu.
2. Bærinn á eyrinni huga vorn hrífandi!Hamast þar verksmiðjur iðnaðinn drífandi höfuðstað Norðurlands húsin vel sómandi hreinlegar götur og staðurinn ljómandi hendur fram réttandi kærleikans kjörendur klæðandi skrúðinu listanna gjörendur. Blóma- og trjágarðar blasa við augunum bætandi, styrkjandi aflið í taugunum.
3. Akureyrar í skóginum skínandiskuggar úr hugunum flýja burt dvínandi. Stórtrén ar gnæfa á feðranna foldinni festandi rætur í norðlensku moldinni. Loftið er heilnæmt af sætleika svalandi sumardagsgolan kær vinarorð hjalandi. Ber af hreinleik sá bærinn með sómanum baðaður sólgeislans miðnæturljómanum.
4. Í júní er bærinn í skærasta skrúðanum.Skína þá geislar í daggperluúðanum. Líf er þá indælt í blómanna brekkunum brosa þar hópar af meyjum og rekkunum. Pollurinn speglandi broshýru byggðina ber þar allt vottinn um falslausu tryggðina. Fegursti bærinn á landinu ljósanna ljómar í skartklæðum gullfögru rósanna.
5. Glaðlegt er fólkið og lipurt í lundunumléttbrýnir svipir og þróttur í mundunum. Þeir sem að grætt hafa grösin með ljómanum greiðast nú launin með hróðri og sómanum. Þó veturinn herji á hjartað úr landinu hríðarnar geisi menn verja sig grandinu. Því vorin þau frelsa úr fannanna díkinu fegursta bæinn í íslenska ríkinu. Athugagreinar
Þegar rótarýhreyfing á Íslandi hélt umdæmisþing sitt á Akureyri nálægt byrjun sólmánaðar 1989, var einn liður hátíðarkvöldvöku þingsins flutningur ljóðs, sem bar heitið Bærinn á eyrinni. Höfundur þess var Jón Guðmundsson, lengst af kenndur við Hólmakot í Hraunhreppi á Mýrum, en flytjandi bróðursonur hans, Bjarni Valtýr Guðjónsson, félagi í Rótarýklúbbi Borgarness. Ekki er vitað hvenær ljóð þetta varð til, en það er ort undir sama bragarhætti og Illugadrápa Stephans G. og mætti jafnvel nefna það ljóðfórn helgaða Akureyri svo mjög, sem höfundur virðist hafa hrifist af hinum fagra bæ.
|
