Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1278)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Viðm.ártal:≈ 1875
1. Þú fuglinn minn, sem flýgur hátt í skýjumtil fjarra landa, yfir djúpan sjá þér fagna blóm í suðurheimi hlýjum ef hjálpar guð þér þeirra til að ná. Ó, farðu vel, ég fylgi þér í anda – þótt fótur minn sé bundinn jörðu við – til þinna sælu, sólarríku landa of svalan ægi, fjöll og klettarið.
2. Ó, berðu kveðju blómum suðurheimafrá blíðri rós í kaldri norðanátt er sér frá jörð til sælla ljóssins geima með sára þrá um himinhvolfið blátt. Er visna þau í glöðum geislabárum sem guðs af himni falla á jarðarból hún gæti svalað þeim með tregatárum sem tæmdi vart hin ógnarbjarta sól. Athugagreinar
Bókarhöf., Helga Jónasardóttir, segir nokkuð frá nöfnu sinni, sem missti ung unnustann í sjóinn. Hún segir: Sjálfa langar mig að tilfæra hér eitt smáljóð Helgu. En fátt eitt af því, er hún orti, mun hafa varðveist. Nefndi hún það Farfuglinn. . . . Svo mælti alþýðustúlkan af Vatnsnesi er enga menntun hafði hlotið aðra en uppeldi fátækra foreldra – og sorg sína.
|
