Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1280)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Viðm.ártal:≈ 1700
1. Hírir rjúpan huld í dúnhver á sínum vegi þó svanurinn betur syngi en hún sér til móðs fær eigi.
2. Kemur rómlag ekki eittupp af fuglum tjáðum þenki ég sá sem þeim hefur veitt þiggi jafnt af báðum.
3. Þeim sem veitir þessum, bertil þakkar huganum venda fyrir það litla er lénti mér lof sé honum án enda.
4. Sómalegum sumum fersamhent mál að stefja. Hver mun hirða maður af mér mærðar orða krefja?
5. Mér til gamans gjöri ég slíktsvo gleymist heimsins ami þetta er öngvu lagi líkt lengi er hver hinn sami. Athugagreinar
Í orðsifjabók segir: híra s. ‘hika, doka við, bíða aðgerðarlaus’; hírast s. ‘híma, húka, hafast við (á óvistlegum stað, við erfiðar aðstæður)’. Sbr. nno. hira ‘morra, standa gónandi og aðgerðarlaus, híma, vera örmagna’, sæ. máll. hira ‘svima, vera ringlaður, reika’, gd. hire ‘gapa og góna’ og e.t.v. fær. hírur, hýrur ‘skap, þunglyndi’. Líkl. sk. hía og híð, af germ. *he%u0304%u0306- ‘liggja, dvelja’. Af so. híra er leitt lo. hírinn ‘þaulsætinn við störf, einkum veiðiskap, fiskveiðar’; sbr. og hírulegur l. ‘laslegur’. Sjá hirsi (2) og hissa.
|
