Kveðja til Egils Jónassonar á Húsavík

1. Bréf ég fékk, ég þakka það
þá rann sól úr skýjum.
Sendi ég til baka blað
búið kveðjum hlýjum.
2. Mér var kært að kynnast þér
kom sér ekkert betur
þeim er einn með sjálfum sér
situr langan vetur.
3. Þó að lækki lífs míns sól
læt ég ekkert banna
mér að eiga yl og skjól
endurminninganna.
4. Þó að staka góð að gerð
gefi ei magafylli
getur hún á fullri ferð
flogið sýslna milli.
5. Þú mátt bera höfuð hátt
á hausti ævi þinnar
fyrst þú hylli og ástúð   MEIRA ↲

1. Bréf ég fékk, ég þakka það
þá rann sól úr skýjum.
Sendi ég til baka blað
búið kveðjum hlýjum.
2. Mér var kært að kynnast þér
kom sér ekkert betur
þeim er einn með sjálfum sér
situr langan vetur.
3. Þó að lækki lífs míns sól
læt ég ekkert banna
mér að eiga yl og skjól
endurminninganna.
4. Þó að staka góð að gerð
gefi ei magafylli
getur hún á fullri ferð
flogið sýslna milli.
5. Þú mátt bera höfuð hátt
á hausti ævi þinnar
fyrst þú hylli og ástúð átt
allrar þjóðarinnar.
6. Mér er ljúft að þakka það
þegar á kvöldum löngum
vísur þínar ultu að
eins og brim á töngum.
7. Ég var orðinn uppgefinn
yfir næstum hrokkinn
er þú reistir anda minn
en aðrir lækna skrokkinn.
8. Er mín heilsa eins og þín
öll til bata snúin
þó að hvorki víf né vín
vermi beinin lúin.
9. Fæstir eigin örlög sjá
eða hvað við tekur
þegar dauðinn ævi á
endahnútinn rekur.
10. Eitt er víst að andskotinn
aldrei mun þig svíða
úrkula og uppgefinn
er hann þín að bíða.
11. Hann á sjálfsagt annríkt enn
einu skáldi fórnar
fyrir átta ólánsmenn
Íslands ríkisstjórnar.
12. Satan góða kemst í krás
karlinn lætur rjúka
er til sín hann hrópar hás
hópi nýrra púka.
13. Blöðin okkar segja sum
svart og ljótt um greyin
en þeir eru varla einir um
að álpast breiða veginn.
14. Agli þeim sem allri dá
og er svo létt að grína
Friðrik karlinn Flúðum frá
flytur kveðju sína.
   ↑ MINNA