Ævisaga K. N. í fám dráttum

Blóðið í æðunum brann
ef brautin var framundan slétt.
Pegasus frægan eg fann, –
á folanum tók eg mér sprett.

Lofthræddur löngum eg var, –
því lífið á himnum ei skil.
Um foldina fákur mig bar,
en flaug ekki skýjanna til.

Bakkus í taumana tók. –
Að teyma mig var honum kært!
Svo gaf hann mér brennivíns bók,
á bókina þá hefi´ eg lært.