SöfnÍslenskaNynorskEsperantoPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur (cookies) eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (725)
Afmæliskvæði (8)
Ástarljóð (8)
Baráttukvæði (2)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (7)
Eftirmæli (11)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (12)
Háðkvæði (5)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hindisvík (2)
Húnaþing (7)
Húnvetningar (6)
Hyllingarkvæði (3)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (2)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (47)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (30)
Strandir (2)
Söguljóð (10)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (2)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (12)
Ævikvæði (2)
Dís næturinnnarFyrsta ljóðlína:Þú vitjar mín enn á hvítum hesti
Höfundur:Jónas Tryggvason
Viðm.ártal:≈ 1950
1. Þú vitjar mín enn á hvítum hestiað húmsins borgum og berð í fangi þér dýrust djásn af dagsins torgum.
2. Þau fólust mér löngum sem fánýtt glingurá förnum vegi, en loga við barm þér, sem lýsigull frá liðnum degi.
3. Jódynur þinn er af þúsund strengjumog þögnin hljómar. Það sindrar af hófum þíns hvíta fáks og húmið ljómar.
4. Og nóttin klæðir sig nýrri skikkjuí návist þinni, sem dagurinn aldrei eignast gat af auðlegð sinni.
5. Er rökkrið sveipaði rauðum tjöldumað ranni mínum, þú gafst mér eld hins ófædda ljóðs í augum þínum. |
