Ellideilur | Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Húnaflói – kvæða- og vísnasafn

Innskráning ritstjóra

Ellideilur

Fyrsta ljóðlína:Handahlaupin höfðu þrátt,
Bein slóð að efni
Viðm.ártal:≈ 1650
6.
Handahlaupin höfðu þrátt,
hnattleikinn og skinnadrátt,
reyndu faung með megn og mátt
og marga snildarleika,
pönsurum fleygðu af prýði þar,
pípnahljóðið stundum var,
gígjan saung í glugga mar,
gott mun úti að reika.

7.
Streingja rödd sem máttu mest,
mætleg spilin fögur og flest,
salterurnar sungu best
saman og harpa í ranni,
sýtur og fiðla, symfón dýr,
samdi organ hljóðin skýr;
sláttugillinn skær og skýr
skemmti mörgum manni.


Athugagreinar

Frá 17. öld er varðveitt kvæði eitt nefnt Ellideilur1 , eignað Jóni Jónssyni á Helgavatni í Vatnsdal (d. 1670). Skáldið yrkir um „garð einn“ þar sem ríkir gleði mikil og alls konar skemmtan. Kona er þar ung og fögur, talin vera æskan persónugerð.3 Eftir að lýst hefur verið ýmsum íþróttum og leikjum, er í 6. og 7. erindi vikið að hljóðfæraslætti.
Ljóðið finnst í syrpu með hendi Ólafs Gunnlaugssonar í Svefneyjum, föður Eggerts Ólafssonar skálds. Advocates Library 21. 8. 10, áður handritasafn Finns Magnússonar nr. 80, 12mo; eftirrit í Lbs 1327 4to. Sjá nánar: Páll Eggert Ólason, 1919–1926, IV: 663 (6. neðanmálsgrein); Ólafur Davíðsson, 1888–1892: 359–360.