Norðurströnd

Blik um fjörðinn og blik í ánum.
Blærinn var saltur. Hjá rekatrjánum
lognaldan svaf í sölvum og þangi.
Síðdegisskin. Ég var einn á gangi.

Brimill hvílist á blökkum hleinum.
Hann bærðist ekki! Og fast hjá, úr leynum
fékk ég örstund í augu hans grunað
öldunnar mýkt og djúpsins unað.