Vormorgunn | Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Um safnið
Ljóð
Lausavísur
Höfundar
Þýðendur
Heimildir

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt  (1280)
Afmæliskvæði  (11)
Ástarljóð  (10)
Baráttukvæði  (3)
barnagælur  (1)
Biblíuljóð  (3)
Brúðkaupsljóð  (1)
Bænir og vers  (1)
Daglegt amstur  (8)
Eftirmæli  (13)
Ferðavísur  (3)
Ferðavísur, Minningar- og erfiljóð  (1)
Formannavísur  (1)
Fræðsluljóð  (1)
Gamankvæði  (18)
Grettir og Illugi  (1)
Háðkvæði  (8)
Hátíðaljóð  (2)
Heilræði  (1)
Hestavísur  (2)
Hindisvík  (2)
Holtavörðuheiði  (3)
Húnaþing  (8)
Húnvetningar  (7)
Hyllingarkvæði  (4)
Jóðmæli  (1)
Jólaljóð  (3)
Kappakvæði  (1)
Lífsspeki  (2)
Ljóðabréf  (6)
Minningar- og erfiljóð  (31)
Náttúruljóð  (48)
Oddi  (1)
Rímur  (1)
Sagnakvæði  (1)
Sálmar  (2)
Skáldsþankar  (44)
Strandir  (2)
Söguljóð  (11)
Söngvamál  (1)
Tíðavísur  (1)
Tregaljóð  (4)
Þululjóð  (1)
Ættjarðarkvæði  (15)
Ævikvæði  (2)

Vormorgunn

Fyrsta ljóðlína:Dag upp runninn drótt má sjá
Höfundur:Björn Leví Gestsson, Refsstöðum Hún.
Heimild:Með mörgu fólki.
bls.144
Viðm.ártal:≈ 1925
Flokkur:Náttúruljóð
1.
Dag upp runninn drótt má sjá,
dátt því unna blómin.
Skuggabrunni bergir á
bjartur sunnuljóminn.
2.
Speglar hálofts bjarta brá
brothætt gljáir unnar.
Fjarlægð stráir fjöllin á
fegurð blámóðunnar.
3.
Okkar móðir ástþrungin
unir hljóð við pólinn.
Fannaslóðann felur sinn,
fer í gróðurkjólinn.