Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Sigvaldi Jónsson (Skagfirðingaskáld) 1814–187929 LAUSAVÍSUR
Sigvaldi var fæddur á Gvendarstöðum á Staðarfjöllum, sonur Jóns Þorleifssonar og konu hans, Sigríðar Guðmundsdóttur. Hann kvæntist árið 1839 Guðrúnu Þorsteinsdóttur, ekkju á Sjávarborg, og bjó þar nokkur ár. Sigvaldi og Guðrún slitu samvistir og var síðari kona Sigvalda Soffía Jónsdóttir. Sigvaldi var maður fróður, orðheppinn og skáld gott. Hann stundaði barnakennslu víða í Skagafirði. Hann var einn af forystumönnum í Norðurreið Skagfirðinga til Gríms amtmanns á Möðruvöllum. Margt ljóða hans er í Landsbókasafni. Ljóðasafn hans var gefið úr í Reykjavík 1881. (Skagffirzkar æviskrár 1850-1890, I, bls. 235-237.)
Sigvaldi Jónsson (Skagfirðingaskáld) höfundurLausavísurAð enginn skyldi mennta migAllir róa út á sjó Á þann himinháa Glym Árni á Þverá ætlum vér að muni Blönduhlíð er orðin auð Drottinn fyrir drykkinn holla Dyggða ríkur reyndist hann Ef auðnan mér til ununar Einar ríður út um torg Engin rjúpa sést nú senn Ég vil sækja suður á Lækjarbakka Fram um sveitir fréttist það Gautsdals nennir veita vörn Hvað mun þegar teygjast tímar. Látið stráin standa kyrr í stormi hörðum Líkast er ég leysi næsta laugardaginn Mig við breyta munu þið Nýlunda má þykja það Ókenndan skalt aldrei mann Ríður senn í réttirnar Stór hvar viska streymdi án tafa Svo Erlendur sonur Jóns Um mig spyrjast aldrei má Vindurinn hefur ýmsar annir Vinnutólin þykir þjá Þegar vorsins höstug hret Þó að ég sé fjallafífl að fornu og nýju Þó sú athöfn þyki merk Þóra klagar margoft mig |
