Guðný Árnadóttir (Skáld-Guðný) 1813–1897

Guðný Árnadóttir (Skáld-Guðný) var fædd 5. júní 1813 á Valþjófsstað í Fljótsdal, dóttir Árna Stefánssonar frá Litla-Sandfelli og Hallgerðar Gísladóttur frá Seljalandi í Fljótshverfi í Vestur Skaftafellssýslu. Hún var gift Bjarna Ásmundssyni frá Stóra-Sandfelli í Skriðdal og voru þau lengst af í húsmennsku á ýmsum bæjum á Héraði. Árið 1861 fluttu þau hjón að Skriðuklaustri til systur Guðnýjar, Þóru, sem þá var orðin ekkja, og þar bjuggu þau í nokkur ár. Guðnýju virðist hafa liðið vel á Klaustri og þar orti hún til dæmis   MEIRA ↲

Guðný Árnadóttir (Skáld-Guðný) var fædd 5. júní 1813 á Valþjófsstað í Fljótsdal, dóttir Árna Stefánssonar frá Litla-Sandfelli og Hallgerðar Gísladóttur frá Seljalandi í Fljótshverfi í Vestur Skaftafellssýslu. Hún var gift Bjarna Ásmundssyni frá Stóra-Sandfelli í Skriðdal og voru þau lengst af í húsmennsku á ýmsum bæjum á Héraði. Árið 1861 fluttu þau hjón að Skriðuklaustri til systur Guðnýjar, Þóru, sem þá var orðin ekkja, og þar bjuggu þau í nokkur ár. Guðnýju virðist hafa liðið vel á Klaustri og þar orti hún til dæmis Músar- og hreindýrsrímu, Kvæði af hrafni og tófu og Vísur yfir hjónanöfn í Fljótsdal 1862. Þau hjón áttu nokkur börn og var lífsbarátta þeirra því erfið. Úr Fljótsdal lá leið Guðnýjar suður í Lónssveit þar sem Bjarni sonur hennar hafði sest að. Þar var hún ljósmóðir í áratug. Guðný dó 3. júní 1897 á Hvalnesi í Lóni. Flest kvæði Guðnýjar, sem nú eru þekkt, eru varðveitt í handriti sem nefnt hefur verið Fjölnir fíflski og inniheldur kveðskap eftir ýmsa höfunda, ritað á Taðhóli í Nesjum í Hornafirði 1876. Það er nú varðveitt á Héraðsskjalasafninu á Egilsstöðum.
(Heimildir: Bréf frá Helga Hallgrímssyni á Egilsstöðum til skrásetjara, Kristjáns Eiríkssonar, skrifað 2016, og Huldumál. Hugverk austfirskra kvenna, Pjaxi ehf, 2003, bls. 88).   ↑ MINNA