Guðmundur Eyjólfsson Geirdal | Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Um safnið
Ljóð
Lausavísur
Höfundar
Þýðendur
Heimildir

Innskráning ritstjóra

Guðmundur Eyjólfsson Geirdal 1885–1952

60 LAUSAVÍSUR
Hafnargjaldkeri, kennari og skáld á Ísafirði. Var í Reykjavík 1910. Skrifstofumaður á Ísafirði 1930

Guðmundur Eyjólfsson Geirdal höfundur

Lausavísur
Aftanglit á öldusveip
Allar klær ég úti hef
Beittu huga og handa rögg
Binda, raka, slétta, slá
Brosir rótt í brandaklið
Daðureygð og opinmynnt
Eftir genginn Urðardóm
Eg má tíðum einn í vök
Eg vil heldur órétt líða en öðrum gera ann
Eg þó mæðist æ og sí
Enginn gafst mér auðurinn
Engra gæða í æsku naut
Er sig grettir umhverfið
Esja býst í blátt og gyllt
Ég er að hugsa um hvað ég á að skrifa
Falla blæsins faðmlög hlý
Fjallakvöldin draumadal
Fjöll í móðu blunda blá
Fléttið rökin þægið þrám
Flæða tárin brenna brár
Freri lífsins fjötra þrá
Fölnar bali fjall og grund
Fölskum litum flaggaði
Gott er ekki góði minn
Gulli fjallar glóey skær
Hann er plága öllum á
Hrokkinskinna blökk á brún
Hugur berst í himinvé
Hvar sem útsýn opnast ný
Hver á hærri og rýmri rann
Iðunn flækir ævigarn
Illa gefast illra ráð
Illt hefur hlotið ámælið
Í niðamyrkri næturinnar
Íslandsprýði ástfólgin
Kvikar hjartað kippir æð
Lausung á hún enga til
Lá á gulli lítið svaf
Léttast barnið ljóðs og öls
Líður dátt við ljúfan nið
Lúinn gamall lamaður
Magurt reyndist Mannlífið
Margan hátt við himin ber
Mikið bindur Bárður minn
Mjög er nú á móðnum hert
Nonni spanna Nönnu kann
Oft ég hryggur hugsa um það
Óðardís ég eftir gekk
Skjóta margir skarplega
Vaka ómar blunda blóm
Verðu lífs þíns mark og mið
Við að fika upp fjöllin há
Vífnum lýst er sveini svo
Von um koss í brjósti bar ég
Vorsins dýrð á dularmál
Þagna ómar út um grund
Þar sem ást í von og vor
Þér er tungan þeygi treg
Þó degi halli mæði margt
Æskukrafti er sál mín svipt