SöfnÍslenskaÍslenska |
Rósa Guðmundsdóttir (Skáld-Rósa) 1795–185528 LAUSAVÍSUR
Rósa var fædd á Ásgerðarstöðum í Hörgárdal í Eyjafirði árið 1795. Hún bjó með fyrri manni sínum, Ólafi Ásmundssyni, á ýmsum bæjum í Húnaþingi, meðal annars á Vatnsenda í Vesturhópi. Um tíma var hún í þingum við Natan Ketilsson, þann er myrtur var á Illugastöðum á Vatnsnesi. Rósa og Ólafur slitu samvistir en Rósa giftist síðar Gísla Gíslasyni og bjuggu þau um tíma í Markúsarbúð undir Jökli. Allmargar vísur eru varðveittar eftir Rósu, en þekktust er hún fyrir ástavísur sínar. (Páll Eggert Ólason: Íslenzkar æviskrár IV, bls. 176-177) Rósa var líka kennd við Vatnsenda, nefnd Vatnsenda-Rósa.
Rósa Guðmundsdóttir (Skáld-Rósa) höfundurLausavísurAugað snart er tárum tærtAugun mín og augun þín Á hausti fölnar rósin rauð Bestan veit eg blóma þinn Bestan veit ég blóma þinn Birtstu fljótt við bæinn minn Enginn lái öðrum frekt Flestu kenna fæ ég á Glöggur maður gáðu að þér Hef ég lengi heimsfögnuð Hressist lund en sorgin svaf Langt er síðan sá ég hann Lét minn herra leiða af sér Man ég okkar fyrri fund Manna dómur varla var Mundu þessa mína bón Nettar fingur venur við Sátu tvö að tafli þar Seinna nafnið sonar míns Trega ég þig manna mest Undrast þarft ei baugabrú Veðraslátt fyrst vægja fer Vektu líf í vonasal Verði sjórinn vellandi Væri eg tvítugs aldri á Það sér á að þú ert ungur því ei laginn Þrátt ég reyni þankans meina greinir Öldruð Hekla er að sjá |