Magnús Jónsson í Vestmannaeyjum (Skáldanafn: Hallfreður) 1875–1946

Magnús Jónsson fæddist að Geldingaá í Leirársveit í Borgarfirði árið 1875. Faðir hans var Jón Jónsson frá Deildartungu (1840–1889) og móðir Kristín Jónasdóttir (1842–1917) úr Melasveit. Eftir dauða föður síns dvaldist Magnús um skeið í Deildartungu en hóf ungur sjósókn á Vatnsleysuströnd. Þar var hann ráðinn barnakennari og organisti í Kálfatjarnarkirkju 1901–1902. Árið 1902 fluttist hann til Seyðisfjarðar og stundaði þar barnakennslu og sjósókn, en helgaði sig fljótlega sjómennsku alfarið sem formaður á vélbátum. Þar eystra giftist   MEIRA ↲

Magnús Jónsson fæddist að Geldingaá í Leirársveit í Borgarfirði árið 1875. Faðir hans var Jón Jónsson frá Deildartungu (1840–1889) og móðir Kristín Jónasdóttir (1842–1917) úr Melasveit. Eftir dauða föður síns dvaldist Magnús um skeið í Deildartungu en hóf ungur sjósókn á Vatnsleysuströnd. Þar var hann ráðinn barnakennari og organisti í Kálfatjarnarkirkju 1901–1902. Árið 1902 fluttist hann til Seyðisfjarðar og stundaði þar barnakennslu og sjósókn, en helgaði sig fljótlega sjómennsku alfarið sem formaður á vélbátum. Þar eystra giftist hann Hildi Ólafsdóttur (1882–1917). Árið 1915 fluttist Magnús með fjölskyldu sína til Vestmannaeyja og bjó þar síðan til æviloka. Konu sína missti hann frá 7 (3 höfðu látist í frumbernsku) börnum fljótlega eftir komuna til Vestmannaeyja.
Magnús var aflasæll skipstjóri á fiskibátum fram á miðjan fjórða áratuginn en fór þá í land og helgaði sig alfarið ritstjórn bæjarblaðsins Víðis sem hann hafði tekið við litlu fyrr og sá auk þess um verkamannaskýli við höfnina. Árið 1944 veiktist hann af krabbameini sem dró hann til dauða.
Magnús var prýðilega skáldmæltur, en lítið er varðveitt af skáldskap hans fyrr en á þriðja áratugi aldarinnar. Hann orti allmörg tækifærisljóð sem flutt voru við hátíðleg tækifæri í Eyjum, en einkum orti hann á árabilinu 1924–1943 mikinn fjölda erfiljóða, einkum um Vestmannaeyinga. Ljóð Magnúsar eru myndvís og smekkleg, og erfiljóð hans bregða upp mynd af mannlífi í Vestmannaeyjum á fyrri hluta 20. aldar. Sigurður sonur Magnúsar safnaði ljóðum hans eftir að hann var sjálfur fallinn frá, og árið 2013 voru þau ljóð hans sem varðveist hafa gefin út á bók undir heitinu Þegar gullið er hreint. Vésteinn Ólason bjó þau til prentunar og ritaði samantekt um ævi Magnúsar og kveðskap.   ↑ MINNA