Samræður

Af visku sinni vildu tveir
veita hinum og vissu meir,
en brátt fór skapið á verri veg
þeir völdu orðin ríkuleg,
öskruðu báðir og börðu fast
í bræði fengu æðiskast.
Annar stökk af stólnum út,
stimpaðist hinn í einum hnút,
hótuðu öllu af hjartans list
sem hefðu þeir báðir vitið misst.
Svo endaði þetta í sátt og náð
í sættum eru þá þetta er skráð.
Þeir hættu að jamla og jöfnuðu leik,
en Júdasarkossinn áður sveik,
hann gæti það einnig enn í dag
eins og gekk eftir með þeirra lag.