Kvæða- og vísnasafnið Haraldur
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (334)
Afmæliskvæði (25)
Ástarljóð (4)
Baráttukvæði (1)
Bæjavísur (6)
Bænir og vers (5)
Daglegt amstur (21)
Eftirmæli (2)
Ellikvæði (2)
Formannavísur (4)
Gamankvæði (24)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (5)
Heimsádeilur (2)
Helgikvæði (1)
Hyllingarkvæði (29)
Jólaljóð (20)
Lífsspeki (14)
Ljóðabréf (10)
Náttúruljóð (49)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (1)
Skáldsþankar (55)
Særingar (1)
Tíðavísur (17)
Tregaljóð (8)
Vögguljóð (1)
Þululjóð (6)
Ættjarðarkvæði (9)
Ævikvæði (1)
BaunasálmurinnFyrsta ljóðlína:Ó blessa Guð vorn baunaspón
Höfundur:Halldór Jónsson frá Gili
Viðm.ártal:≈ 1925
Tímasetning:1925-26
Flokkur:Gamankvæði
Skýringar
Halldór, þá vinnumaður á Völlum, var sendur í Brautarhól til að fá matbaunir að láni, þar til nýjar birgðir kæmu í verslanir. En oft varð skortur á baunum á þessum árum og þá lánað á milli bæja.
Á leiðinni heim varð til hinn frægi Baunasálmur, stæling á rími sálmsins: „ Ó blessa Guð vort feðrafrón. “ Ýmsir eldri Svarfdælingar kunnu þennan sálm, sem ortur var 1925 eða 1926.
Ó blessa Guð vorn baunaspón
úr búinu hans Stjána. Lát ekkert mæta magatjón. Í miskunn lít á Sigurjón, sem litlu af vill lána. Hnýt ofan yfir öflug bönd svo ekkert fari niður. Og vernda þær með hug og hönd og haltu beint að sultarströnd svo mettist manna kviður. Svo fjórðung bauna felum vér þér, fjósamaður kæri. Og fyrir rottum vel þær ver svo verði þær til saðnings þér og aðra endurnæri. |
