Haraldur Zophoníasson frá Jaðri | Kvæða- og vísnasafnið Haraldur
Kvæða- og vísnasafnið Haraldur
Um safnið
Ljóð
Lausavísur
Höfundar
Heimildir

Innskráning ritstjóra

Haraldur Zophoníasson frá Jaðri 1906–1986

28 LJÓÐ — 39 LAUSAVÍSUR
Fæddur í Tjarnargarðshorni í Svarfaðardal sonur Zophoníasar Jóhannssonar og Soffíu Jónsdóttur. Verkamaður á Dalvík frá árinu 1927. Skáldmæltur og hefur gefið út ljóðabækur. (Svarfdælingar II, bls. 483.)

Haraldur Zophoníasson frá Jaðri höfundur

Ljóð
Afmælisdagur ≈ 1975
Afmæliskveðja til Snorra Sigfússonar ≈ 1975
Atlamanna-annáll ≈ 1925
Augnabliksmyndir... ≈ 1950
Björn Jónsson 1903-1977 ≈ 1975
Bændaríma í Svarfaðardalshreppi ≈ 1925
Fáein minningarorð ≈ 1975
Gamli Bragginn mælir ≈ 1975
Harða vorið 1979 ≈ 1975
Hinsta kveðjan ≈ 1975
Hugdetta ≈ 1975
Í minningu Eiríks Líndals ≈ 1975
Jóhann frændi ≈ 1975
Karlaminni ≈ 1975
Kveðið til Kiwanismanna ≈ 1975
Kveðja frá Slaufu til " ljósmóður " ≈ 1975
Minning um Jóa leikara ≈ 1975
Sjómenn ≈ 1950
Skíðadalur ≈ 1925
Steingrímur Þorsteinsson ≈ 1975
Stemma og staka ≈ 1975
Sumarkoma í Svarfaðardal ≈ 1975
Til Jóhanns Þorleifssonar 50 ára ≈ 1950
Til Súsönnu á Hóli á 80 ára afmæli ≈ 1975
Til Vigdísar Finnbogadóttur ≈ 1975
Til Zóphoníasar á Hóli á 70 ára afmæli ≈ 1975
Veðrabálkur ≈ 1950
Vígslustef til nýja skálans ≈ 1975
Lausavísur
Andbyr
Á kvöldin dólar kvensamur
Á lang flestum af landsins sonum
Á þeim vegi varaðu þig
Áreynslu ég ekki þoli stranga
Bar ég forðum betra geð
Ekkert spillir andans þrótt
Ekki lengur orðs í gný
Er þú ferð að þenkja um það
Fótleggja og læraljómi
Fullt af miði góðum glas
Getur hryggð og ama eytt
Hafa rétt á taumum tak
Hiti og kuldi hjartað sker
Hvert sem landann byrinn ber
Illum hann ég augum lít
Í flestu reyna að friðana
Ljóðin fornu ljúf og dæl
Oft kvenhetjur íslenskar
Rógs með korða rekkur sá
Satt skal tjá og segja já
Síðurif og Adams ætt
Skilið góðar óskir átt
Sumum finnst það sjálfsagt ljótt
Svíkja og ljúga sitt á hvað
Svo að verði nótt að notum
Svo þér verði nótt að notum
Tilfelli þó eitt og eitt
Tíminn spinnur tálþráð sinn
Traust sem fjallatindurinn
Vel að gagni stuðlastál
Veröld aldrei veitti grið
Við þér berskuvorið hlær
Yfir hana aldrei flaut
Þá sem fremdu lygi og last
Þrá að hljóta þjóðarhól
Þú Dalvík okkar dýra byggð
Öfugt gengur allt í kvöld
Örlaganna undir kross