Heimþrá

Heim yfir hæð og sund hugurinn fer.
Handan við fjöll og fjörð friðland mit er.
Burtu frá borgarys,
burtu frá strætaþys,
hraðfleygan huga minn heimþráin ber.

Forðum þar sæll ég sat, sunnan við hól
á ég mér alla tíð athvarf og skjól.
Allt sem ég elska mest,
er mér í huga fest,
þar sem mín bernskubyggð, brosir við sól.