Vor

Þó í bili skefli í skjól
skammvinn hretin dvína
húmið þokar, hækkar sól
í heiði göngu sína.

Það er löngum sælt að sjá
svellin hjaðna af tindum
þá veitist hverri vaxtarþrá
vor í ótal myndum.

Syngja fuglar sætum róm
á svifi um bláan geiminn,
ofurlitil brekkublóm
brosa ung og feimin.

Við skulum fjarri veðragný
að vorsins angan leita,
er blað og króna baðast í
blænum sólar heita.